Een korte geschiedenis van Huis Het Jagershuis te Wehl

Vanaf heden staat dit bijzondere huis op Landgoed Het Jagerhuis te huur. Het huis en het omliggende bosgebied hebben een bijzondere geschiedenis - waar een toekomstige huurder - deel van uit zal gaan maken. Graag nemen wij u kort mee in de historie van deze locatie.

In 1831 wordt er gestart met de bouw van de Houtvesterij op Landgoed Het Jagershuis. In dit jaar wordt de locatie van het huis omgespit en gelijk gemaakt. In dit zelfde jaar wordt de centrale oprijlaan vanaf de Loilseweg naar het huis verhoogd aangelegd en voorzien van greppels. Deze Houtvesterij wordt de bewoning van de beheerder en werkplaats van het landgoed. In augustus 1832 wordt de eerste steen voor de woning gelegd, welke heugelijke gebeurtenis separaat in de kasboeken staat vermeld. Het pand met kelder wordt waarschijnlijk in 1833 opgeleverd, aangezien in januari van dat jaar de laatste bouwmaterialen worden betrokken. Het pand zal de vorm en uitstraling hebben gehad van een boerderij. Het achterhuis van het huidige Huis Het Jagershuis, is vermoedelijk de voormalige deel van de oude Houtvesterij. Op deze deel werden tot en met 1943 nog koeien en paarden gestald.

Omstreeks 1880 wordt de Houtvesterij voorzien van een nieuw voorhuis. In de gebinten van dit nieuwe voorhuis, staan de namen van de timmermannen Hofman en Weijers, uit Wehl en Didam, alsmede het jaartal 1880. Door dit nieuwe voorhuis veranderd het aanzien van het pand aanzienlijk, de boerderij veranderde in een landhuis. Het huidige voorhuis is een statig witgepleisterd neoclassistisch landhuis. Het pand is asymmetrisch en vertoont sterke gelijkenissen met het Huis Broekhuizen te Wehl. Vermoedelijk is de huidige kelder, die zich onder de opkamer bevindt, de oude kelder van de Houtvesterij. Door het behoud van deze kelder heeft het pand zijn asymmetrische voorgevel gekregen. Het is aannemelijk dat een groot deel van het voorhuis van de Houtvesterij behouden is gebleven en geïncorporeerd is in het nieuwe landhuis. In de voormalige keuken, tussen de kelder en de deel, werd tijdens de verbouwing in de jaren ’70 nog een zoldering aangetroffen van rondhout. Het is zeer onwaarschijnlijk dat tijdens de bouw van het landhuis dergelijke bouwmaterialen zijn gebruikt.

Zoals de naam al doet vermoeden, is het huis door de eigenaren van het landgoed, gebruikt als jachthuis en zomerverblijf. Het pand werd door de eigenaren niet permanent bewoond. De benedenverdieping van de linkerzijde alsmede de voormalige deel werden bewoond en gebruikt door de beheerders van het landgoed. Door de hoge zoldering, was het mogelijk om een tussenverdieping met twee slaapvertrekken te realiseren. Tot 1940 werd het huis tijdens de zomer en tijdens de jacht, door verschillende familieleden gebruikt. In de oorlog heeft het pand onderdak geboden aan een groep geëvacueerde Paters Passionisten, die in de grote salon een kapel inrichten. In de laatste oorlogsjaren is het gehele huis meerdere keren gevorderd geweest door diverse Duitse panzer- en gemotoriseerde eenheden. Het dichte bos bood dekking tegen geallieerde luchtaanvallen. De laatste dagen van de bevrijding heeft beheerder J. Moorman, aan de noordzijde van het huis een verdiepte schuilkelder aangelegd, waar de beheerdersfamilie en de Paters Passionisten de laatste, angstige dagen van de oorlog hebben doorgebracht. Als dankbaarheid voor het behoud van lijf en leden is op deze locatie een simpele kapel gebouwd met bakstenen van de – in de oorlog - afgebrande zagerij. Vanaf 1945 tot enkele maanden geleden, is het – in 2010 volledig gerenoveerde huis - verhuurd geweest aan diverse huurders.